Clouds of Dreams on my Special Day

It was this same day last week when a significant number in my life changed, a new year had begun, new life, new hope, new dreams.

Dreams and visions floating in the distant innermost depth of one’s soul, lingering… clinging… wringing… waiting to be found and realized in a visionary’s mysterious being. And just like how clouds float in the distant skies, these dreams amazingly exposed their beauty on such lovely day of my life.

And so here are some of the myriad images captured by the scenic speck of my eyes in the glimpse of a minuscule lens of a wary traveller. Continue reading

Ang Nahanap kong Liwanag sa Kadiliman

Gabi na naman. Magpapaalam na naman si haring araw at papalit si kaibigang buwan. Ewan ko ba kung bakit gustong-gusto ko sa tuwing sumasapit ang gabi. Weirdo nga siguro ako kung tatawagin, pero pakialam ko, lahat naman ng tao ay may kanya-kanyang ka-weirdohan. Mas weirdo nga sigurong matatawag ang taong walang ka-weirdohan.

Ayos na sana lahat. Ang mga tao nasa kani-kanilang bahay na. Wala ng gumagala, maliban na lang kung piyesta at marami kang mapupuntahan na mga pakulo ni Mayor sa plaza. Ganito dito sa probinsya. Tahimik hindi gaya sa siyudad na ang gabi ay tila nagiging umaga na kung ingay lang ang pagbabasehan. Dito ganitong oras (7pm) nagpapahinga na ang mga tao. Magluluto. Kakain ng kanilang hapunan habang nagkukuwentuhan tungkol sa buhay-buhay nila. Pagkatapos ay magbubukas ng telebisyon at manonood ng balita. Magkukunwari na may pakialam sila sa mga nangyayari sa bansa, na kung pakikinggan mo ay wala naman silang ginawa kundi ang magreklamo at punain ang pagkakamali ng ibang taong nasa balita. Bakit ba kasi hindi na lang nila tingnan ang sarili nila bago ang iba, baka sakaling may magawa pa sila sa ikauunlad ng bansa natin. Continue reading

Ang buhay ay parang ‘Pigsa’ lamang

Tak. Tak. Tak.

Tunog ng keyboard ng computer habang ako’y nagpipissbook.

Kay aga-aga kompyuter na agad ang aking kaharap, pero di bale, hindi naman ata ito isang walang kwentang bisyo – kung iisipin nga sa panahon ngayon, mas inaabangan pa ata ng kabataan ang nangyayari sa kanilang “pissbook” kesa sa balitang napapanood sa “T-Veeeyyy Patrol.”

Tingnan mo kung di dahil sa passbook di ko pa malalaman na ikakasal na pala ang naglaho kong kaibigan na si Aling Nena, sa kanyang ikapitong asawa. Hindi lang yan, napag-alaman ko ring may bagyong paparating dito sa Gensan. Kaya naman pala malamig at tila ba ayaw pakita ni haring araw dito sa amin.

Teka, tama na nga. Hindi naman talaga tungkol sa pissbook ang blog post ko na ito. Continue reading

A New Blog for a New Year!

I’m walking along a bright and sunny rural day here at my grandma’s countryside house. The future stretches out ahead, in the valley, hills and mountains that surround me. The past is there too, but today I prefer to walk forward: to live “in the now”, and truly see all the good things in the world. The air is warm and dry. Fleecy clouds float high in the bright blue sky, and the sunlight glitters and shines off the trees. In the distance, I saw my cousins playing in the path that follows the river. They talk and point, and laugh together, as they enjoy the day. What a beautiful and peaceful scene it makes!

My heart is suddenly full of joy as I remember that it is New Year’s Day. A day to start afresh and to feel overwhelming gratitude for the gift of life that God has given me. It is the beginning of a beginning, and tears gather in my eyes with the power and sweetness of this simple thought.

I decided to pay tatay a visit in his grave, as the breeze blows by and makes the leaves flutter on the trees next to me.  I am reminded of other days in the past when sadness and hopelessness were my only companions. I say a silent prayer for him, and profound thanks, to God, for me. Then I walk on. Continue reading